خطوطی که از طرف مخابرات به صورت خط های شهری برای انواع مرکز تلفن مورد استفاده قرار می گیرند به سه دسته خطوط آنالوگ، دیجیتال یا همان E1 و خطوط سیپ ترانک تقسیم می شوند.
خطوط آنالوگ شهری
خطوط آنالوگ فقط یک خط شهری را به صورت مستقیم در اختیار داخلی ها قرار می دهند.
یعنی زمانی که شما خط آنالوگ را از مخابرات خریداری می کنید، فقط یک تماس با آن خط می توانید داشته باشید و در صورتی که یک داخلی از خط مورد نظر استفاده نماید، خط شهری مشغول شده و دیگر داخلی ها یا مشتریان نمی توانند از آن استفاده نمایند.
این خطوط بیشتر بر روی سانترال های کم ظرفیت مورد استفاده قرار می گیرند.
خطوط دیجیتال E1
با توجه به اینکه بسیاری از سازمان ها و کسب و کار ها تعداد تماس های ورودی و یا خروجی همزمان بسیار بالایی دارند، خطوط آنالوگ نمی تواند پاسخگوی نیاز آن ها باشد. به همین دلیل مخابرات خطوط دیجیتال را در قالب خطوط E1 به مشتریان ارائه می دهد تا بتوانند از طریق یک شماره شهری، تعداد تماس های همزمان بیشتری داشته باشند. حداکثر ظرفیت خط E1 که مخابرات در اختیار کاربران قرار می دهد، ۳۲ کانال می باشد که دو کانال از آن برای همزمان سازی و سیگنالینگ مورد بررسی قرار می گیرد. این یعنی اگر از خط E1 مخابرات استفاده نمایید می توانید از یک شماره شهری، تعداد ۳۰ تماس همزمان را چه برای تماس های خروجی و چه برای تماس های ورودی داشته باشید. این دو طرفه یا یک طرفه بودن توسط خود کاربران و در هنگام واگذاری خط PRI مشخص می شود.
سیپ ترانک
امروزه مخابرات به خصوص در شهری های بزرگ به سراغ خطوط سیپ ترانک رفته است و خطوط E1 را ارائه نمی کند. خطوط سیپ ترانک بر مبنای پروتکل SIP و بر روی بستر IP قابل استفاده میباشند.